عصب كشي يا درمان ريشه در اغلب موارد  در دندان هايي  كه  دچار پوسيدگي عميق  و دندان درد هستند بايد صورت بگيرد.

در اين گونه موارد پس از عفونت دندان، مغز آسيب  ديده ي آن و  بافت هاي  مينا و عاج دندان تغيير ماهيت مي دهند.

در اين هنگام به خاطر دارا بودن باكتري هاي پوسيدگي زا  و قابل گسترش چاره اي جز خارج  كردن عفونت و پر كردن كانال هاي  خالي وعصب كشي يا روت كانال تراپي  باقي نمي ماند.

تاثير جنبش ارتودنسي  و حركات دنداني بر دندان هاي عصب كشي شده

درمان ارتودنسي در اغلب موارد نياز دارد كه دندان ها را به حركت وادار كند.

اين حركت ممكن است در دندان هايي كه ريشه آنها درمان شده است به توجه خاصي نياز داشته باشد .

متخصص ارتودنسي قادر است نيروهاي ارتودنتيك را در شكل ها و جهت هايي به دندان روت كانال شده وارد كند كه هيچ آثار مخربي در آن به وجود نيايد .

بنابراين وارد آوردن نيروهاي ارتودنسي به دندان عصب كشي شده تنها باعث جابه جا شدن و قرارگيري آن در وضعيت مطلوب خواهد شد.

بررسي مشكلات دندان عصب كشي شده قبل از ارتودنسي

هدف از اين بررسي اين است كه تاثير مسائل اندو قبل از درمان ارتودنسي در نظر گرفته شود.

همچنين تغييراتي كه ممكن است در پالپ ، بافت سخت و منطقه پري اپيكال دندان در طول و بعد از درمان ارتودنسي رخ دهد  مورد بررسي قرار بگيرد .

براي كمك به درك مطلب بالا و توجيه موضوع  ، موارد زير مورد بحث و بررسي قرار خواهند گرفت :

ضايعه پري اپيكال            

ضايعات التهابي پري اپيكال

نكروز پالپ آسپتيك

1) جنبش ارتودنسي در دندان هاي روت كانال شده بدون ضايعه پري اپيكال

2) جنبش ارتودنسي در دندان هاي درمان ريشه شده با ضايعات التهابي پري اپيكال

3)جنبش ارتودنسي در دندان با توجه به ( مردگي بافت )  نكروز پالپ آسپتيك

در همه اين شرايط براي تغيير مكان دادن دنداني كه درمان ريشه شده است متخصص ارتودنسي به يك ارزيابي دقيق و تحقيقات باليني در طول درمان نياز دارد .(براي آشنايي با بهترين متخصص ارتودنسي در كرج و تهران مي توانيد به سايت دندانپزشكي در كلينيك مراجعه كنيد.)

درمان ارتودنسي در دندان هاي روت كانال بدون ضايعه پري اپيكال

بيماري هاي پري اپيكال دنداني در اثر نقصان درمان ريشه بوجود مي آيند .

ضايعات پري اپيكال اگر به موقع تشخيص داده شوند كنترل  و درمان راحت تر و موفق  تري خواهند داشت .

در طول چندين دهه ، تا سال 1990 عملا هيچ جنبش دندان كه عصب كشي يا درمان ريشه شده بودند مورد توجه خاصي قرار نمي گرفت .

گرچه اين دندان ها مي توانستند در معرض خطر بيشتري از تحليل ريشه در هنگام حركت ارتودنسي قرار گيرند .

در گذشته درمان ارتودنسي اغلب در طيف جوان و نوجوان  وجود داشت.

آنها داراي دندان هاي سالم و بدون صدمات دنداني بودند .

با بهبود شرايط اقتصادي و اجتماعي بزرگسالان بسياري به درمان ارتودنسي رو آوردند

براي مطالعه بيشتر : مجله تخصصي دندانپزشكي