از آنجا كه موفقيت جراحي ايمپلنت دندان تا حد زيادي به كيفيت استخواني كه ايمپلنت در آن قرار مي‌گيرد بستگي دارد، متخصص ايمپلنت ممكن است براي ايجاد مقدار كافي استخوان جهت قرار دادن ايمپلنت، انجام پيوند استخوان را ضروري بداند.

سينوس ليفت اغلب زماني انجام مي‌شود كه ايمپلنت به جاي دندان‌هاي عقب (مولر) فك بالا جايگزين مي‌شود. انجام سينوس ليفت در مواردي ضرورت مي‌يابد كه ارتفاع استخوان در فك بالا كافي نيست يا سينوس‌ها خيلي به فك نزديك هستند و به همين دليل قرارگيري ايمپلنت را با مشكل مواجه مي‌كنند. دلايل متعددي براي بروز اين حالت وجود دارد از جمله:

بسياري از افرادي كه دندان‌هاي فك بالايي خود را از دست داده‌اند – به ويژه دندان‌هاي عقب يا دندان مولر – براي قرارگيري ايمپلنت، به ميزان كافي استخوان ندارند. به دليل آناتومي جمجمه، نواحي خلفي (عقبي) فك بالا استخوان كمتري نسبت به فك پايين دارد.

استخوان ممكن است به دليل ببيماري پريودنتال از بين رفته باشد.

از دست دادن دندان نيز ممكن است منجر به از بين رفتن استخوان شود. هنگامي كه دنداني از دست مي‌رود، استخوان زير آن به تدريج تحليل مي‌رود. در صورتي كه دنداني به مدت طولاني از دست رفته باشد، اغلب ميزان كافي استخوان براي قرارگيري ايمپلنت در محل آن وجود نخواهد داشت.

سينوس ماگزيلا (فك بالا) ممكن است خيلي به محل قرارگيري ايمپلنت نزديك باشد. شكل و اندازه اين سينوس معمولا از فردي به فرد ديگر متفاوت است. سينوس‌ها مي‌توانند با افزايش سن بزرگتر شوند.

سينوس ليفت معمولا قبل از جراحي ايمپلنت انجام مي‌شود تا زمان كافي براي ترميم استخوان وجود داشته باشد. اما در برخي موارد ممكن است هر دو عمل به طور همزمان انجام شوند. گرچه سينوس ليفت عمل غير متداولي نيست، اما قرارگيري همه ايمپلنت‌ها در اين ناحيه ممكن است نياز به سينوس ليفت نداشته باشند.

براي مطالعه بيشتر : بريج دندان