چه اصولی سبب زیباتر شدن لبخند می گردند ؟
تقارن (Symmetry)
در یک طرح لبخند زیبا تقارن در دو طرف خط میانی صورت از اهمیت بالایی برخوردار است.
دو دندان ثنایای میانی فک بالا باید در اندازه، طول و شکل متقارن باشند.
تراز افقی (Horizental Alignment)
به طور ایدهآل خط لبخند بهتر است تراز بوده و با خط افق موازی باشد.
خط لبخند (Smile Line)
هنگام لبخند لبه دندانهای فک بالا باید خط منحنی ایجاد شده توسط لب پایین را دنبال کند.
پهنای لبخند (Smile Width)
در یک لبخند باریک، دندانهای خلفی (عقبی) اغلب در سایه هستند و این باعث تشکیل مثلثهای تاریکی در گوشههای دهان میشود. یک لبخند با پهنای بیشتر باعث میشود میزان ایدهآلی از دندانها از جلو به عقب دیده شوند که این مسئله لبخند را جذابتر میکند.
خط لثه (Gum line)
خط لثه بالاترین نقاط در سطح لثهای دندانهای فک بالا (زنیت لثهای) را به هم وصل میکند. این خط در دو طرف دهان باید متقارن باشد.
به طور ایدهآل این خط میتواند خط لب بالا را دنبال کند که باعث میشود میزان بسیار کمی از لثه دیده شود یا اینکه لب بالا در جایی قرار گیرد که میزان کمی از لثهها در حد ۲ میلیمتر دیده شود.
نسبت طلایی (Golden Proportion)
نسبت طلایی که در طبیعت و در آثار هنری وجود دارد، در یک لبخند زیبا هم موجود است. این نسبت طلایی بین پهنای دندانهای قدامی انسان (در صورتی که از روبرو دیده شود) و همچنین در نسبت طول به عرض یک دندان قدامی نرمال وجود دارد. زمانی که لبخند یک فرد از روبرو مشاهده میشود، پهنای هر دندان جلویی 60 درصد پهنای دندان مجاور آن است. به عنوان مثال نسبت ریاضی که بین دندان های ثنایای میانی، ثنایای کناری و نیش برقراراست: 0.6 -1 – 1.6 می باشد. رعایت این نسبت در بازسازی لبخند و در زیبایی آن بسیار موثر است.
شکل لبه دندانی (Incisal Edge Configuration)
در یک لبخند جوان این شکل نامنظم است، در حالی که در لبخند افراد با سن بالاتر ظاهری تختتر دارد.
زوایای بین لبه دندانها (Interincisal Angles)
زوایای بین لبهای، فضاهای مثلثی کوچکی بین لبه دندانها هستند. وجود این فضاها نمای طبیعیتری را به لبخند میبخشد.
لبها (Lips)
لبها برای دندان حکم قاب برای یک تصویر را دارند. تقارن لبها میتواند به ایدهآل شدن لبخند کمک کند.
لثههای سالم (Healthy Gums)
بافت لثهها باید محکم و به رنگ صورتی روشن بوده و بدون تورم و خونریزی باشد.
برای مطالعه بیشتر :