پوسیدگی دندان – چگونگی ارزیابی ریسک شما
این یک مقاله بسیار مهم از کلینیک دندانپزشکی ترمیم و زیبایی آرتمان در مورد پوسیدگی دندان – چگونگی ارزیابی ریسک شما است .
فساد دندانی یکی از بیماری های پرخطر امروز ما است، اما دندانپزشکی مدرن در مبارزه با حفره ها گام های مهمی برداشته است. بر اساس سالهای تحقیق علمی و بالینی، دندانپزشکان در حال حاضر به سمت رویکردی به پوسیدگی دندان (مدیریت پوسیدگی دندان) که به ریسک شخصی شما بستگی دارد.
روش قبلی “حفاری و پر کردن دندان ” برای درمان فروپاشی در واقع شرایطی را که منجر به بیماری می شود تغییر نمی دهد و خطر عفونت بیشتر همچنان باقی است. با مشخص کردن درجه ریسک و اجرای استراتژی های پیشگیرانه فردی، متخصصان دندانپزشکی امروزه از رویکرد پیشگیرانه تر استفاده می کنند – که کار می کند.
پوسیدگی دندان – یک فرآیند بیماری عفونی پویا
دهان یک اکوسیستم است – موجودات زنده به طور پیوسته با هر عنصر دیگر در محیط خود ارتباط برقرار می کنند. دندان ها شامل پوشش بیرونی مینای دندان، یک ساختار کریستال بسیار کانی می باشد که عمدتا از کلسیم و فسفات تشکیل شده است. آنها نیز در یک سیال قابل توجه – بزاق، که نقش مهمی در حفظ محیط بیطرف و یا تعادل بین اسید و پایه در دهان شما بازی می کنند، فرو می ریزند.
باکتری خاص اسید تولید کننده (اسیدوژنیک) خود را به پلاک دندانی، بیوفیلم چسبنده سفید پوست متصل می کند که بر روی دندان ها جمع می شود. هنگامی که شما قندها یا کربوهیدرات ها را می خورید، این باکتری های خاص قندها را تجزیه می کنند و اسید را به عنوان یک محصول جانبی تولید می کنند که باعث می شود دهان اسید بیشتری نیز داشته باشد. در حدود pH 5.5، مواد معدنی درست زیر سطح مینای دندان شروع به حل شدن و یا “غیر کانی سازی” می کنند. در طول این فرآیند، بیشتر کلسیم و فسفات سطح دندان ها را از آن وارد می کند – اولین گام در فرآیند فرسایش . و به این دلیل که لایه زیر مینای دندان و ریشه های دندان از دنتین ساخته شده است که مینای دندان نرم تر است، بیشتر به پوسیدگی حساس است. به عنوان مثال، ریشه های یک دندان در معرض دگرگون می شوند به سرعت و به راحتی با اسیدهای ضعیف در pH 6.2 – 6.8، که به بزاق بی طرف نزدیک تر است.
چرا من؟ ارزیابی ریسک فردی
با توجه به عادت های مشابه، شما ممکن است تعجب کنید که چرا برخی افراد حفره می کنند و دیگران نمی کنند؟ دکتر جان فایاسترستون، محقق قریشی، در سال 2002 مفهوم Caries Balance را معرفی کرد، که نشان می دهد که پوسیدگی دندان و سلامت دندان ها نتیجه تعادل ظریف بین بیماری های پاتولوژیک و بیماری ها ترویج) عوامل آن است. هر کس دارای تعادل منحصر به فرد خود است که دائما در حال تغییر است. چالش این است که شناسایی آنچه خارج از تعادل و چگونگی نوشتن آن به سمت سلامت و حفاظت است