بوی بد دهان یا تنفس بدبو آزار دهنده بوده و بعضی اوقات باعث اضطراب می‌شود. با اینکه داروخانه‌ها پر از آدامس‌ها، خوشبوکننده‌ها، دهانشویه‌ها و سایر محصولات جهت درمان بوی بد دهان هستند اما بیشتر این محصولات تاثیری موقتی داشته و درمانی دائمی محسوب نمی‌شوند. بعضی غذاها، بیماری‌ها یا عادات خاص باعث بدبویی دهان ‌می‌شوند. در بیشتر مواقع می‌توان بوی بد دهان را با حفظ بهداشت دهان و دندان بهبود بخشید، اما در سایر موارد برای درمان این مشکل باید به دندانپزشک  ترمیمی خوب  یا پزشک مراجعه نمود.

بوی بد دهان ناشی از چیست یا علل آن کدامند؟

بوی بد دهان ممکن است منشأ داخل دهانی یا خارج دهانی داشته باشد، گرچه عوامل داخل دهانی بسیار شایع‌تر هستند. بوی بد دهان عمدتاً در اثر فعالیت و تکثیر باکتری‌های داخل دهانی است که منجر به تولید مولکول‌های شیمیایی می‌شود که حاوی سولفور است و بوی ناخوشایندی دارند.

بیشتر بخوانید :

ایمپلنت دندان

لمینت دندان

۱. دندان‌ها و لثه‌ها

شایع‌ترین دلایل بوی نامطبوع دهان را باید در لثه‌ها و دندان‌ها یافت.

باقی‌ ماندن پلاک میکروبی روی دندان باعث ایجاد پوسیدگی دندان می‌شود که در صورت پیشرفت و ایجاد حفره به محلی مملو از باکتری و محصولات باکتریایی تبدیل می‌شود که خود از عوامل بوی بد دهان است. پیشرفت پوسیدگی به نوبه خود باعث التهاب و عفونت ریشه‌ها و ایجاد آبسه‌های دندانی خواهد شد که خود از دیگر عوامل بوی بد دهان خواهد بود.

۲. خشکی دهان

بزاق از ترکیب‌های بسیار با ارزشی است که دهان را به طور دائم تمیز می‌کند. همچنین بزاق ترکیب‌های حاصل از باکتری‌های پوسیدگی‌زا را خنثی و به پیشگیری از پوسیدگی دندان کمک می‌کند. بنابراین یکی از عوارض کمبود بزاق می‌تواند بوی بد دهان باشد. کم آب شدن بدن به هر دلیلی مانند تشنگی و گرسنگی طولانی یا مصرف برخی داروها می‌تواند باعث خشکی دهان شود.

۳. سیگار

دود سیگار به علت بوی تند ترکیب شیمیایی آن باعث خشکی دهان و همچنین مستعد کردن محیط برای ایجاد بیماری‌های لثه می‌شود.

۴. زبان

سطح زبان مملو از پرزهای چشایی است که طبعاً بین پرزها، شیارها و فضاهایی تشکیل می‌شود به طوری که عمق این شیارها خصوصاً در قسمت عقب زبان بسیار بیشتر است. این فضاها منطقه مناسبی برای رشد و تکثیر باکتری‌های گرم منفی است که باعث بوی بد دهان می‌شوند.

۵. بیماری‌های سیستمیک

در افراد مبتلا به دیابت حالتی به نام کتواسیدوز دیابتی وجود دارد که در آن بدن قادر به شکستن گلوکز و استفاده از آن به‌عنوان مهمترین منبع انرژی نیست. در این حالت بدن شروع به شکستن چربی می‌کند و به دنبال آن در بدن یک ماده شیمیایی به نام کتون تولید می‌شود که منجر به تولید نفس نامطبوع در بیماران دیابتی می‌شود.