جنین، دشمن دندان مادر
ضرورت مراقبتهای دندانپزشکی در زنان باردار
بارداری از جمله معدود شرایطی است که وقتی برای یک خانم پیش میآید تقریباً تمامی زمینههای زندگی او را برای مدت 9 ماه تحت تأثیر قرار میدهد. یک خانم باردار خواسته یا ناخواسته از برخی شرایط عادی و روزمره اجتناب میکند و بالعکس شرایطی را برای حفظ سلامت جنین خود مراعات می کند که شاید در حالت عادی به آنها بیتوجه باشد.توجه به این نکته ضروری است که بارداری بیماری نیست اما با یک خانم باردار به واسطه شرایط خاص فیزیولوژیک بارداری به شکل یک بیمار رفتار میشود. بنابراین مثل یک بیمار پای بایدها و نبایدهایی وسط میآید که تا قبل از بارداری از آنها خبری نبود و مراقبتهای دندانپزشکی بارداری از آن جملهاند...
رای روشن شدن موضوع توضیح برخی مسائل علمی ضروری بهنظر میرسد. دوره بارداری به 3 دوره سه ماهه تقسیم میشود که 3 ماهه نخست حیاتیترین و مهمترین آنها محسوب میشود. در این سه ماهه مخصوصا ماه نخست بارداری اندامزایی جنین آغاز میشود و وجود برخی عوامل مضر که به آنها «تراتوژن» میگویند ممکن است باعث بروز اختلالات جدی در جنین شود؛ اختلالاتی که به شکل انواع و اقسام بیماریها و سندرمهای مادرزادی بروز میکند که حاصل آن نوزادی معلول، عقبمانده و یا حتی مرده است.
بیشتر بخوانید : دندانپزشکی کودکان
این عوامل تراتوژن شامل بسیاری از داروها، برخی بیماریها نظیر سرخجه و موادی نظیر سیگار، الکل و مواد مخدر هستند. پس دوری گزیدن مادر از این عوامل که حتماً توسط پزشک تبیین میشود ضروری است.
سه ماهه سوم نیز از جهت خطر زایمان زودرس قابل اهمیت است. در این بین سه ماهه دوم بیخطرترین دوره بارداری به حساب میآید. باید گفت درمانهای دندانپزشکی و داروهای مورد استفاده در آن بهجز چند داروی خاص تقریباً هیچ منع تجویزی در دوران بارداری ندارند و خانمهای باردار میتوانند بدون مشکل تحت درمان قرار گیرند.
اما در مورد رادیوگرافیهای درمانی ذکر چند نکته ضروری است؛ نخست اینکه بر طبق محاسبات صورت گرفته میزان اشعه لازم برای تهیه رادیوگرافی از تمام دندانها بسیار بسیار کمتر از مقدار اشعهای است که ممکن است به جنین آسیب وارد کند که دور بودن محل تابش اشعه از رحم هم باعث کاهش اشعه جذب شده میشود.
اما در عین حال قانونی در علم رادیولوژی وجود دارد که به موجب آن تابش اشعه به بیمار باید تا حد امکان محدود و فقط در موارد ضروری صورت گیرد. یعنی دندانپزشک با انجام یک معاینه بالینی دقیق میتواند تعداد رادیوگرافیهای مورد نیاز را به حداقل ممکن کاهش دهد.
در عین حال استفاده از پیشبندهای سربی که سایر نواحی بدن را از معرض اشعه دور نگه میدارد نگرانی در مورد خطرات جذب اشعه را از بین میبرد اما به هر حال قاعده بر این است که تا حد امکان از تهیه رادیوگرافی از خانمهای باردار اجتناب شود که دلیل آن بیشتر ایجاد یک اطمینان روانی در بیمار است.