تفاوت بین ارتودنسی کودکان و بزرگسالان در چیست؟

چرا ممکن است فرزند من به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشد؟

آیا درمان زودهنگام ارتودنسی به نفع کودک من است؟

اینها تنها چند سوال از موضوع ارتودنسی زودهنگام برای کودکان است که والدین می خواند جواب آنرا بدانند.

هدف از درمان های اولیه اصلاح رشد فک و برخی مشکلات و ناهنجاری های دندانی است.

درمان های ارتودنسی زود هنگام کمک می کنند تا دندان های دائمی به درستی بچرخند.

همچنین آنها فرصت ناهنجاری های دندانی را در آینده کاهش می دهند.

در چه سنی باید کودکم را به ملاقات یک ارتودنتیست ببرم؟

در اغلب موارد ، والدین به توصیه دندانپزشک کودکان فرزند خود را به ملاقات یک ارتودنتیست می برند.

فاز اول درمان ارتودنسی در سنین پایین است.

در این مرحله ارزیابی های اولیه صورت می گیرد.

همه کودکان در سن 7 سالگی باید با یک متخصص ارتودنسی کودکان ملاقات داشته باشند.

در این ملاقات متخصص کودک شما تعیین می کند که آیا کودک شما به درمان ارتودنسی نیاز دارد یا خیر.

فاز دوم درمان ارتودنسی در حدود سن 11 سالگی یا بیشتر شروع می شود.

بنابراین اگر علائمی در دندان های کودک خود مشاهده کردید او را به یک ارتودنتیست کودکان نشان دهید.

از کجا بدانم که کودک من به درمان ارتودنسی نیاز دارد؟

فرزند شما باید از دست دادن دندان های شیری را در حوالی سن پنج سالگی داشته باشد.

سپس رویش دندان های دائمی را از شش سالگی شروع کرده و تا 13 سالگی ادامه بدهد.

نیاز کودک به درمان ارتودنسی علائمی دارد.

این علائم عبارتند از:

  • دیر یا زود در آمدن دندان ها
  • سختی در جویدن یا گاز گرفتن
  • تنفس دهانی
  • مکیدن انگشت شست بعد از پنج سالگی
  • دشواری در گفتار
  • فاصله بین دندان های بالایی و پایینی در حالت بسته بودن دهان
  • جابجایی فک هنگام باز کردن دهان
  • دندان های جلو زده در سن هفت یا هشت سالگی

درمان ارتودنسی زود هنگام در این مواقع می تواند بسیار کمک کننده باشد.