دندانپزشکی

 مفصلی که فک شما را به استخوان جمجمه وصل می‌کند مفصل گیجگاهی فکی گفته می‌شود. وقتی به این مفصل آسیبی وارد شود باعث ایجاد درد موضعی می‌شود که عبارت است از سندروم مفصل فک یا اختلال (TMJ).

این اختلال یکی از شایع‌ترین اختلالات در ناحیه فک و صورت بوده که در بیشتر موارد به همراه درد، عملکرد ناقص مفصل (TMJ ) و عضلات جونده تشخیص داده می‌شود. طبق تحقیقات صورت گرفته زنان بیشتر در معرض خطر اختلال مفصل فکی گیجگاهی قرار دارند چرا که کلاژن نگه دارنده دیسک در زنان از نظر آناتومیکی متفاوت بوده و هورمون‌های زنانه نیز می‌تواند روی این مفصل تاثیر بگذارد.

علائم و نشانه‌های سندروم مفصل گیجگاهی فکی (TMJ )

احساس درد در ناحیه سر، فک، گردن، گوش و شانه

·         دردهای مشابه درد دندان

·         محدودیت در باز کردن زیاد دهان

·         ایجاد مشکلات شنوایی و زنگ زدن گوش

·         تق‌تق کردن و صدا دادن فک

·         سرماخوردگی و سرگیجه

·         قفل شدن و جا به جایی فک

·         درد در کف زبان

·         درد ناگهانی در هنگام جویدن

·         تورم در اطراف صورت

دلایل ایجاد سندروم

مفصل فک از ساختار پیچیده‌ای تشکیل شده است که آسیب و یا اختلال در این ساختارها باعث ایجاد درد در ناحیه فک و صورت می‌شود. در ادامه این مطلب به مهمترین علل ایجاد سندروم TMJ   می‌پردازیم:

·         وارد شدن تروما (ضربه) به فک و یا مفاصل تمپوروماندیبولار

·         عدم تعادل دندان و فک

·         استرس و اضطراب

·         براکت‌های ارتودنسی)  ارتودنسی ثابت و یا حتی ارتودنسی نامرئی)

·         آرتوروز و سایر اختلالات اسکلتی عضلاتی استخوانی

·         جویدن بیش از اندازه آدامس

روش‌های درمانی

پزشکان بر این باورند که درمان درد در ناحیه فک ابتدا باید با روش‌های محافظه کارانه و بدون جراحی باشد و عمل جراحی را به عنوان آخرین راه درمان درد فک انتخاب می‌کنند.

درمان‌های بدون جراحی

·         استفاده از کمپرس آب سرد و یا گرم به مرت 15 دقیقه بر روی ناحیه فک و صورت

·         انجام ورزش‌های کششی نرم و ساده طبق دستور دندانپزشک

·         اصلاح عادات غذایی (مصرف موا غذایی نرم و با قطعات کوچکتر)

·         مصرف داروهای مسکن و التیام بخش

·         کنترل استرس برای جلوگیری از قفل شدن فک

·         ایجاد فاصله بین دندان‌ها برای کنترل فشار

·         استفاده از گارد حفاظتی برای محافظت از دندان‌ها در هنگام خواب

درمان اختلال مفصل گیجگاهی فکی با عمل جراحی

در صورتی که مشکل بیمار جدی و حاد باشد و با اعمال روش‌های درمانی محافظه کارانه علائم بیمار کاهش نیافت دندانپزشک عمل جراحی را توصیه می‌کند. پزشک شما ممکن است برای درمان بیشتر شما را به یک متخصص دهان و فک و صورت، متخصص گوش و حلق و بینی، و یادندانپزشک متخصص اختلالات فک، متخصص پروتز دندان یا دندانپزشک پروتز ارجاع دهد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دانستنی های دندانپزشکی ( ایمپلنت دندان، بریج، جراحی فک و .... می توانید به سایت کلینیک فوق تخصصی دندانپزشکی ایده آل مراجعه کنید

 دو گزینه ایمپلنت دندان  و بریج دندان جزو رایج ترین روش هایی است که امروزه مورد توجه عده زیادی قرار گرفته و توسط پزشکان متعدد توصیه می گردد. داشتن آگاهی در مورد این دو گزینه می تواند ما را در اتخاذ انتخابی درست یاری کند.

در گذشته بریج تنها گزینه ممکن بود که به شما کمک می کرد در صورت از دست دادن دندان خود بتوانید زیبایی لبخند خود را حفظ نمایید. اما امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی روش دیگری به نام ایمپلنت مطرح گردیده که جایگاه ویژه ای برای خود در بین افراد کسب کرده است.

همان طور که میدانید در بریج دندان نه تنها جای خالی دندان بلکه دندان های مجاور نیز برای قرارگیری بریج باید آماده سازی شوند به گونه ای که می بایست دندان های مجاور حتی اگر سالم نیز باشند برای آماده سازی تراشیده شوند.

1. آسیب نرساندن ایمپلنت به سایر دندان ها

بارزترین تفاوت دندان های بریج و ایمپلنت در آسیب نرساندن ایمپلنت به دیگر دندان هاست. همان طور که در روش دندان بریج بیان شد در این متد دندان های مجاور دندان خالی برای قرارگیری بریج تراشیده می شوند حتی اگر این دندان ها سالم باشند.

2. طول عمر و ماندگاری

از نظر میزان ماندگاری و طول عمر ایمپلنت در تمام طول زندگی فرد ماندگار است در حالی که دندان بریج ممکن است پس از گذشت 7 سال تا 10 سال و یا بیشتر به علت تحلیل رفتن فک بیمار نیاز به تعویض داشته باشد.

3. استحکام و دوام

از بعد استحکام ، دندان ایمپلنت همانند دندان طبیعی بوده ولی دندان بریج استحکام کمتری نسبت به آن ها دارد.

4. مراقبت و بهداشت دندان

مسواک زدن و استفاده از نخ دندان در ایمپلنت همانند دندان طبیعی است ولی در دندان بریج به علت پیوستگی دندان ها این عمل کمی دشوارتر خواهد بود.

5. هزینه درمان

از لحاظ هزینه درست است که بریج در ابتدا هزینه پایین تری نسبت به ایمپلنت دارد اما باید توجه کنیم که این پایان راه نیست و ممکن است چندین بار به دلیل بالا رفتن سن بیمار بریج نیاز به تعویض داشته باشد.

6. زیبایی

اگر بخواهیم از زاویه زیبایی به این دو گزینه بنگریم بهتر است ایمپلنت گزینه انتخابی ما باشد به خصوص برای دندان های جلو که در زیبایی لبخند شما نیز تاثیر زیادی می تواند داشته باشد چرا که ایمپلنت در ظاهر هیچ تفاوتی با دندان های طبیعی شما ندارد

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دانستنی های دندانپزشکی و آشنایی با بهترین متخخصان دندان دندانپزکی( بهترین متخصص ارتودنسی در کرج و تهران ) می توانید به سایت نسخه مراجعه کنید.

برای اینکه بهترین خدمات دندانپزشکی (اعم از ارتودنسی دندان ، ایمپلنت دندان ، بریج دندان و ....) را دریافت کنیم انتخاب دندانپزشک به تنهایی کافی نبوده بلکه کلینیک و یا مطب دندانپزشکی نیز بسیار حائز اهمیت است. فاکتورهایی را که یک کلینیک یا مطب خوب باید داشته باشد عبارتند از:

شهرت: یکی از موارد انتخاب یک کلینیک خوب مشهور بودن آن است. امروز با وجود منابع آنلاین، وبسایت‌ها و گروه‌های مختلف می‌توانید از نظرات و تجربیات افراد مختلف را در مورد انتخاب یک مرکز دندانپزشکی خوب مطلع شوید.

مشاوره: یک کلینیک دندانپزشکی خوب همیشه پاسخگوی سوالات شما هستند. بنابراین ابتدا با کلینیک مورد نظر خود تماس گرفته و اطلاعات مورد نیاز خود را کسب کرده و سوالات مربوط را بپرسید.

ارجاعات: یکی از روش‌های موثر در یافتن یک کلینیک دندانپزشکی خوب سوال کردن از دوستان و آشنایان و افراد مورد اعتماد است.

معیارها: افراد مختلف معیارهای متفاوتی را در انتخاب کلینیک یا مطب مورد نظر خود دارند. بنابراین ابتدا معیارهای خود را تعیین کنید سپس به دنبال بهترین کلینیک دندانپزشکی باشید.

دسترسی: در زمان انتخاب یک کلینیک دندانپزشکی خوب به مسافت و زمان انتظار برای دریافت خدمات را نیز در نظر بگیرید. (مثلا برای درمان ارتودنسی دندان به دلیل اینکه تا پایان دوره درمان باید به صورت دوره ای به دندانپزشک مراجعه کنید بهتر است یه دندانپزشک و کلینیک نزدیک به محل زندگیتون انتخاب کنید مثلا اگر ساکن کرج هستید به دنبال بهترین متخصص ارتودنسی در کرج باشید.)

تجهیزات: استفاده از روش‌های درمانی مدرن و تجهیزات به کار برده شده در کلینیک‌های دندانپزشکی یکی از فاکتورهای یک کلینیک خوب و موفق است

    دقت داشته باشید که دندانپزشکی، یکی از محل‌های انتقال عفونت بوده و یکی از پرخطرترین اعمال پزشکی جهت انتقال انواع ویروس‌های کشنده مانند ایدز و هپاتیت است. بنابراین مطب یا کلینیکی را که انتخاب می‌کنید از اهمیت بالایی برخوردار است و از استریلیزاسیون  مطب و یا کلینیک انتخابی خود مطمعن باشید.

هدف از رفتن به دندانپزشکی فرقی نمی‌کند که برای یک معاینه ساده، جرمگیری باشد و یا درمانهای تخصصی، باید با پرسنل درمان احساس راحتی کنید و به آنها اعتماد داشته باشید. یکی از موارد جدانشدنی سلامت روزمره ما دندانپزشک است بنابراین برای یافتن یک دندانپزشک و کلینیک دندانپزشکی خوب باید زمان و دقت لازم را برای یافتن و تحقیق بگذاریم

 سوالی که ممکن است به ذهن بسیاری از افراد در مورد ایمپلنت دندان خطور کند این است که آیا ایمپلنت دندان هم می تواند عوارضی داشته باشد؟ و عوارض ایمپلنت دندان چه چیزهایی می تواند باشد؟در پاسخ به این سوال باید گفت جراحی ایمپلنت نیز مانند هر جراحی دیگری ممکن است عوارضی به دنبال داشته باشد.

عوارض ایمپلنت دندان

1. خارج شدن روکش ایمپلنت

معمولا روکش دندان در سال اول کاشت برای کنترل وضعیت پیوند استخوان و همین طور کنترل وضعیت لثه با استفاده از چسب موقت چسبانده می شود.

لذا ممکن است بیمار با خارج شدن روکش ایمپلنت مواجه شود. در این صورت با مراجعه به پزشک و استفاده مجدد از چسب موقت ، روکش چسبانده خواهد شد.

2. لق شدن دندان های مجاور ایمپلنت

ممکن است دندان های مجاور ایمپلنت به طور مختصری لق شده باشند . این امر بعد از سه هفته و یا یک ماه به حالت طبیعی خود بار خواهد گشت. پس جای نگرانی وجود ندارد.

3. شکستگی بدنه ایمپلنت

با اینکه این عارضه بسیار کمیاب و نادر می باشد اما غیر ممکن نیست. چنانچه پروتز دندان به نحوه نامناسبی کار شده باشد فشار را از مرکز ایمپلنت به طراف آن منتقل می کند. این امر به مرور سبب ایجاد شکستگی در بدنه ایمپلنت خواهد شد.

4 عفونت ایمپلنت

ممکن است پس از جراحی وکاشت ایمپلنت بیمار دچار عفونت ایمپلنت شود. این اتفاق به دلیل عدم جوش خوردن پیچ با استخوان فک رخ می دهد. بنابراین همیشه توصیه می شود در طی مراحل کاشت ایمپلنت و حتی بعد از آن نیز از دهان شویه های مناسب استفاده گردد و بهداشت دهان و دندان رعایت شود.

5 تورم و کبودی (موقتی)

در اکثر موارد پس از کاشت دندان تورم و کبودی در ناحیه صورت و بافت نرم پیرامون دندان ایمپلنت ایجاد می شود. این عوارض موقتی بوده و معمولا طی سه هفته نهایت یک ماه به صورت کامل از بین می روند.

6.درد بعد از ایمپلنت دندان

به خاطر انجام این عمل، متخصص ایمپلنت مجبور است که از دریل یا وسایل دیگر استفاده کند. عروق عصبی و خونی و بافت نرم و حتی بافت استخوانی در این عمل درگیر هستند. بنابراین طبیعی است که لثه ها واکنش نشان میدهند و ما در مجموع ممکن است درد را تجربه کنیم. بنابراین دلیل درد ایمپلنت دندان دستکاری بافت لثه و فک است.

مسواک بین دندانی مسواکی است که از آن برای تمیز کردن فاصله بین دندان ها در طی درمان ارتودنسی استفاده می شود.

در چه مواردی  مسواک بین دندانی بکار می بریم ؟

از این نوع مسواک برای تمیز کردن

·         سیم و براکت های ارتودنسی دندان

·         پل های دندانی

·         ایمپلنت

·         در مواردی که لثه تحلیل رفته و ریشه دندان آشکار شده است می توان استفاده کرد .

با بکار بردن این نکات شما از عفونت های قارچی دهان و دندان در دستگاه ارتودنسی ثابت در امان می مانید.

روش استفاده

پس از انتخاب نوع مناسب مسواک (بسته به فاصله بین دندان)

از مسواک بین دندانی حداقل روزی یک بار ترجیحا بعد از وعده اصلی غذایتان استفاده کنید .

مسواک  را بدون فشار وارد فضای بین دندان هایتان کرده و به آرامی و بطور مایل از بالا به پایین برای فک بالا و از پایین به بالا برای فک پایین در بین فضا ی دندان ها حرکت دهید .

از مسواک بین دندانی برای ماساژ لثه نیز استفاده می کنند .

به این ترتیب که به منظور خون رسانی به بافت لثه در اطراف ایمپلنت از مسواک بین دندانی مناسب استفاده می کنند.

این کار باعث می شود ایمپلنت دندان نسبت به هجوم باکتری مقاوم شده و کمتر آسیب ببیند هم احتمال بروز درد ایمپلنت  دندان را کاهش می دهد.

همچنین  برای مسواک زدن ما بین پیچ های ایمپلنت و زیر پروتز نیز از این نوع مسواک استفاده  می شود.

به این ترتیب که مسواک را ما بین  پین های ایمپلنت قرار داده و به آرامی با حرکات رفت و برگشت بین پین ها را تمیز می کنیم.

دستورالعمل های دقیق

استفاده از این روش بسیار آسان است.

برس بین دندانی را در نقطه ی اتصال بین دندان ها و لثه قرار دهید.

1- نوک برس را به زاویه مرکز خط دندان ها بچرخانید و آن را به آرامی با زاویه درست تا مرکز دندان ها بکشید.

2- بدون اعمال فشار بیشتر بر روی برس دستگیره مسواک را در زاویه 90 درجه نگه دارید.

3- حالا می توانید برس را کمی فشار دهید و آهسته بیرون بکشید / کار تمام شده است.

امروزه عوارض درمان ارتودنسی یکی از مسائلی است که به شکل گسترده ای مورد توجه متقاضیان ارتودنسی قرار گرفته است.

به همین دلیل لازم است برای شفاف سازی و راه های پیشگیری از عوارض درمان ارتودنسی مقاله ای به این موضوع اختصاص داده شود.

ایجاد لکه های سفید روی دندان در طول درمان ارتودنسی ثابت

ضایعات لکه های سفید یک مشکل بالینی قابل توجه در درمان ارتودنسی است.

بررسی های به عمل آمده از عکس های دیجیتالی قبل و بعد از درمان ارتودنسی نشان می دهد که لکه های سفید پس از نصب براکت های ارتودنسی و در طول مدت درمان ارتودنسی ثابت تشدید شده اند .

علت بوجود آمدن لکه های سفید پس از پایان درمان ارتودنسی موارد زیر است:

·         بهداشت ضعیف بیماران

·         عدم توجه به توصیه های متخصص ارتودنسی

·         مسواک زدن نادرست

استفاده از ایمپلنت بیمار به عنوان تکیه گاه ارتودنسی

بیمارانی که قبلا دارای ایمپلنت دندان  بوده اند و اکنون به درمان ارتودنسی رو می آورند، ممکن است فشاری که به ایمپلنت آنها وارد می آید و استفاده ای که از ایمپلنت  به عنوان لنگرگاه ارتودنسی می شود باعث شکست درمان شود .در چنین مواقعی همکاری متخصص ایمپلنت  و ارتودنسی ضروری است.

تحلیل ریشه آپیکال دندانهای قدامی فک بالا

تحلیل ریشه آپیکالی امروزه به عنوان یک مشکل شایع و مرتبط با درمان ارتودنسی شناخته شده است .

به نظر می رسد تحلیل آپیکالی ریشه می تواند از عوامل مختلفی ناشی شود.

عواملی چون:

·         استعداد ژنتیکی

·         تنوعات بیولوژیکی فردی

·         فاکتورهای مکانیکی

·         دراین نوع عارضه نقش داشته اند

 پوسیدگی دندان ها در طول درمان ارتودنسی

ارتودنسی دندان پتانسیل آن را دارد که باعث وارد آوردن آسیب های قابل توجهی به بافت های سخت و نرم دندان ها شود.

توسعه پوسیدگی اولیه یک مشکل بالینی قابل توجه و یکی از عوارض درمان ارتودنسی محسوب می شود.

تحلیل ریشه، یکی شایع ترین عوارض درمان ارتودنسی است

زمانی که نیروی ارتودنسی اعمال شده جهت حرکت دندان بطور متناوب به دندان ها وارد می شود.

اگر فرد دارای حساسیت ریشه به صورت ژنتیکی باشد، یا صدمات دندانی درمان نشده و خرابی ریشه ها قبل از ارتودنسی داشته باشد، ممکن است در معرض خطر احتمالی تحلیل ریشه قرار بگیرد .

زرد شدن دندان ها

ارتودنسی به هیچ وجه تغییر رنگی در دندان ها ایجاد نمی کند و ممکن است بیماران با عدم رعایت بهداشت دچار پوسیدگی های اولیه در دندان ها شوند که با رعایت بهداشت مناسب رفع خواهد شد.

برگشت درمان ارتودنسی

برگشت درمان ارتودنسی تنها در عده معدودی از بیماران دیده شده است.

نتیجه درمان ارتودنسی اغلب برای حدود نود وپنج درصد از بیماران رضایت خاطر را به همراه می آورد.

تداخل روکش دندان با درمان ارتودنسی زمانی صورت می گیرد که بیمار با دندان روکش شده تصمیم به انجام عمل ارتودنسی می کند.

البته امکان دارد که دندان روکش شده شما همان دندانی باشد که در روند کار ارتودنسی باید از دهانتان خارج شود.

اگر نه ، این مشکل به دست ارتودنتیست شما حل خواهد شد.

با این حساب متخصص ارتودنسی شما کمی به زحمت خواهد افتاد.

او باید همه تلاشش را بکند تا در صورت امکان شما بتوانید در آینده هم مجبور به تعویض روکش نشوید و ازهمان روکش  قبل از ارتودنسی بهره ببرید.

ضرورت روکش کردن دندان

روکش دندان می تواند از دندان ضعیف و مستعد به ترک خوردن و شکستن محافظت کند .

قدرت دندان شکسته و به شدت فرسوده را  دوباره احیا می کند

یک پل دندانی را در جای خالی به وجود می آورد

دندانی را که تغییر رنگ داده پوشش می دهد

برای پوشش ایمپلنت دندان

روکش برای دندان عصب کشی شده

در مواردی که دندان نیاز به روت کانال داشته باشد ممکن است بخش وسیعی از تاج خود را از دست داده و پس از درمان، ریشه هم خشک و شکننده خواهد شد.

بنابر این در اینگونه موارد دندان شما به روکش نیاز دارد.

قبل از درمان ارتودنسی اگر دندانی نیاز به درمان ریشه داشته باشد حتما باید ابتدا روت کانال و ترمیم صورت بگیرد سپس درمان ارتودنسی آغاز شود.

روکش دندان به منظور زیبایی

برای روکش دندان به منظور زیبایی بهتر است بعد از ترمیم دندان از روکشهای تمام سرامیک که به طور کامل از نوعی چینی مانند پرسلن ساخته شده اند استفاده کنیم.

این روکش ها طبیعی به نظر می رسند.

به خاطر ساختار ضعیف این روکش بهتر است ابتدا ارتودنسی دندان انجام شود و سپس اقدام به نصب این روکش به روی دندان ها شود.

روکش دندان جلو

این مهم است که بدانید برای روکش کردن دندان ها ابتدا باید دندان شما تراش بخورد.

در صورتی که دندان های جلویی در اثر حادثه دچار شکستگی شده اند بهترین انتخاب می تواند روکش های سرامیکی یا انواع روکش زیرکونیوم باشد.

مشکلات خفیف و یا متوسط دندان های جلویی را می توان به وسیله لامینت اصلاح کرد.

لامینت دندان و یا ترمیم های کامپوزیت ونیر لایه ای از مواد همرنگ دندان هستند که فرم، رنگ، شکل و طول دندان ها را اصلاح می کنند.

مقایسه درمان ارتودنسی با لامینت

فاصله دندانی به وسیله درمان ارتودنسی ( ارتودنسی متحرک  و ثابت ) برای همیشه اصلاح می شود و در درمان ارتودنسی دندان ها در جایگاه اصلی خود می نشینند.

در حالی که با ترمیم به وسیله لامینیت ممکن است فاصله دندانی با وارد آمدن ضربه به روکش لامینت شکسته شود و دندان ها دوباره به وضعیت سابق برگردند.

در درمان ارتودنسی مینای دندان تراش نمی خورد.

در حالی که برای لامینت دندان به تراشیدن مینای دندان نیاز داریم.

در اثر تراشیدن مینای دندان ممکن است عصب دندان ها از بین برود.

اگر یک یا چند دندان شما افتاده باشد، روش‌های متعددی برای جایگزین کردن آنها وجود دارد. یک گزینه‌ی جایگزین برای پل، پارسیل یا پروتز کامل ممکن است ایمپلنت‌های دندانی باشد. ایمپلنت‌ها برای جایگزینی ریشه‌ها و ایجاد تکیه‌گاهی برای دندان‌های مصنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرند. ایمپلنت‌ها راحت بوده و مانند دندان‌های طبیعی به نظر می‌رسند. کاشت ایمپلنت دندان غالباً باید با همکاری متخصص ارتودنسی ومتخصص ایمپلنت صورت بگیرد.

نقش ارتودنسی در برنامه‌ریزی برای ایمپلنت دندان

ارتودنسی می‌تواند به منظور ممکن کاشت ایمپلنت‌ دندان در برخی موارد خاص ضرروی باشد. زمانی که فضای کافی برای قرار دادن یک ایمپلنت بین دو دندان وجود نداشته باشد یا ریشه‌های دندان در دو طرف فضایی که ایمپلنت باید نصب شود دارای انحراف باشند، حرکات ارتودنسی می‌تواند تنها راه حل موجود برای بیمارانب رای آنکه بتوانند امکان نصب ایمپلنت‌ها را تصور کرده و احتمال موفقیت افزایش یابد، باشد.

مزایای انجام ارتودنسی پیش از ایمپلنت دندان

اگر شما با توجه به خواست دندانپزشک قصد انجام درمان ارتودنسی برای اصلاح مال‌الکوژن، بهبود موقعیت دندان‌های مشخص که ظاهر نازیبایی دارند و راست کردن دندان‌های کج را دارید، بهتر است که این روش را پیش از نصب ایمپلنت‌ها در نظر بگیرید. زیرا بعد از نصب شدن ایمپلنت‌ها، دیگر قابل جابه‌جایی نبوده و می‌تواند از انجام اصلاحات ارتودنسی جلوگیری کند

ارتودنسی بعد از ایمپلنت

در موارد نادری، انجام ارتودنسی بعد از ایمپلنت ممکن است مفید باشد. هنگامی که چندین دندان در یک ناحیه از دندان افتاده باشند،گاهی اوقات برای متخصص ارتودنسی پیدا کردن تکیه‌گاه جهت نصب اتصالات ارتودنسی که برای حرکاتی که می‌خواهد انجام دهد ضروری است، مشکل می‌باشد. در این صورت انجام ایمپلنت می‌تواند تکیه‌گاه محکمی برای قرار دادن اتصالات، سیم‌ها، کش‌ها و غیره فراهم کند. در چنین شرایطی همچنان تصمیم برای کاشت ایمپلنت توسط متخصص ارتودنسی ارجح است تا بتوان بطور مطلوب در مورد محل نصب ایمپلنت برنامه‌ریزی کرد

معایب انجام درمان ارتودنسی بعد از ایمپلنت

گاهی اوقات بیماری که قبلاً ایمپلنت دندان را انجام داده است، تمایل دارد که اصلاحات ارتودنسی را به منظور بهبود اکلوژن انجام دهد. این امر معمولاً امکان‌پذیر می‌باشد، اما می‌تواند محدودیت‌های خاصی را برای درمان ارتودنسی (ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک) ایجاد کند. بنابراین، از آنجایی که امکان جابه‌جایی ایمپلنت دندانی با هر حرکت ارتودنسی غیرممکن است، می‌تواند از اصلاح دندان‌های خاص با شکل قرارگیری نامناسب جلوگیری کند. یک ایمپلنت را نمی‌توان به سمت جلو، عقب، پایین یا خارج از استخوان به طرف بالا حرکت داد، بنابراین دندان جایگزین شده با ایمپلنت باید همان موقعیتی که در ابتدای درمان داشته است را حفظ کند.بسته به دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت، این امر می‌تواند به طرق مختلفی بر درمان ارتودنسی تاثیر بگذارد

فاصله بین دندان ها و بستن فضای مابین آنها یکی از فرآیند های چالش برانگیز در  درمان ارتودنسی بوده و هست.

برای جلوگیری از بوجود آمدن عوارض نامطلوب جانبی در حیطه این درمان بهتر است.

عریض کردن فک بالا به این دلایل صورت می گیرد:

1. اصلاح کراس بایت
2. درمان ازدحام و شلوغی دندان ها
3. بهبود تنفس

گزینه های درمان ارتودنسی برای دندان های فاصله دار

دستگاه ارتودنسی متحرک

با استفاده از دستگاه ارتودنسی متحرک دندان ها به هم نزدیک می شوند و فاصله آنها از بین می رود.

دستگاه ارتودنسی ثابت

دستگاه ارتودنسی ثابت بر روی دندان بیمار نصب شده و با استفاده ازبندهای کشی یا الاستیک و سیم قوس دار ارتودنسی فاصله های موجود در بین دندان ها را از بین می برد.

دلایل فاصله بین دندان ها چیست؟

• رشد طبیعی دندان ها
• کمبود طبیعی دندان ها
• دندان های گمشده
• دندان های اضافی
• دندان کوچک
• زبان فرانسوی

درمان هایی برای رفع فاصله بین دندان ها ( دیاستم)

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان عبارت است از یک میله یا روکش که با عمل جراحی درون استخوان فک و در زیر لثه‌ها پیچ می‌شود. زمانی که ایمپلنت در دهان قرار داده شد، منخصص ایمپلنت  می‌تواند دندان مصنوعی را بر روی آن قرار دهد.

انواع ایمپلنت دندان

در ادامه انواع ایمپلنت دندان آورده شده است. انتخاب بهترین ایمپلنت برای شما باید توسط دندانپزشک انجام شود.

• ایمپلنت عادی: پراستفاده‌ترین مدل ایمپلنت، سایز عادی یک دندان طبیعی است. از این ایمپلنت می‌توان برای جایگزین کردن یک، دو یا چند دندان به‌طور هم‌زمان استفاده کرد. به‌طوری‌که ایمپلنت را بزرگ‌تر ساخته و سپس چند دندان را به آن متصل می‌کنند تا جای خالی دندان‌ها پر شود.
• ایمپلنت‌های ریز و بسیار ریز: ایمپلنت‌های ریز تنها چند میلی‌متر کوچک‌تر از ایمپلنت‌های عادی می‌باشند. این ایمپلنت‌ها به پیچ و مهره‌های کوچک‌تری نیاز داشته و جای کمتری می‌گیرند. از این ایمپلنت‌ها زمانی استفاده می‌شود که جای خالی کمی در بین دندان‌ها وجود داشته باشد و بیمار ترجیح دهد که به‌جای استفاده از یک پل ناپایدار در این فضا، دندانی مطمئن و پایدار در این محل کاشته شود.
• پل زدن ثابت: با وجود تفاوت ایمپلنت و پل، پل‌هایی وجود دارند که با کمک ایمپلنت از آن‌ها حمایت می‌شود. این نوع از پل‌ها با کمک ایمپلنت محکم شده و فوق‌العاده محکم و پایدارند. این نوع از ایمپلنت عموماً برای جایگزینی یک دندان استفاده می‌شوند. در برخی از مواقع می‌توان از این ایمپلنت برای زدن پل‌های موقتی استفاده کرد.
• اوردنچر: اوردنچر زمانی استفاده می‌شود که فرد کل دندان‌های خود و یا تمام دندان‌ها در یک فک را از دست ‌داده باشد. در این روش همانند دیگر روش‌ها ایمپلنت به درون استخوان وارد شده و سر آن از لثه‌ها خارج‌ شده و از استخوان‌های زیر خود محافظت می‌کند.
• حرکت دندان‌ها: زمانی که نیاز باشد تا دندان‌ها به‌ آرامی به اطراف حرکت کرده و یا بالا بیایند، می‌توان از ایمپلنت‌های مخصوصی استفاده کرد که تا حدی به دندان اجازه‌ی حرکت کردن می‌دهند.
• ایمپلنت‌های موقتی: در برخی از موارد، ایمپلنت‌های بسیار ریز برای حمایت بیشتر از پل‌های موقتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این پل در محل کاشت دندان جدید زده می‌شود. زمانی که دندان‌ها آماده‌شده و دهان بهبود یافت، می‌توان ایمپلنت‌های ریز را برداشته و ایمپلنت اصلی با سایز بزرگ‌تر را جایگزین کرد.

روش‌های کاشت ایمپلنت 

دو نوع کاشت دندان بی‌خطر تلقی می‌شوند که در زیر آن‌ها را شرح داده‌ایم:

• ایمپلنت فرورونده: این نوع از ایمپلنت به‌طور مستقیم و با عمل جراحی در درون استخوان فک کار گذاشته می‌شود. زمانی که بافت لثه‌ی مجاور بهبود یافت، عمل جراحی دوم برای اتصال یک میله به ایمپلنت انجام‌شده و در نهایت دندان یا دندان‌های مصنوعی بر روی این میله سوار می‌شوند.
• ایمپلنت ساب پریوستال: در این روش ابتدا یک قاب فلزی درست در زیر بافت لثه بر روی استخوان فک قرار داده می‌شود. با بهبود لثه، قاب بر روی استخوان فک محکم می‌شود. میله‌ها که به این قاب متصل‌اند از درون لثه بیرون زده و سپس همانند ایمپلنت فرورونده، دندان‌های مصنوعی بر روی میله سوار می‌شوند.